Δύσκολα το συνειδητοποιεί κανείς αλλά η Ελλάδα βιώνει φέτος για άλλη μια χρονιά έναν δύσκολο χειμώνα. Η γενέτειρα εισήλθε σε μια σκοτεινή περίοδο (με την υπαγωγή της στο καθεστώς των μνημονίων το μακρινό 2010 – με την περίοδο της κρίσης να έχει ξεκινήσει ήδη από πιο πριν, τουλάχιστον από το 2009). Από τότε, παρά το γεγονός ότι τα μνημόνια και η γενικότερη χρεοκοπία έχουν αντιμετωπιστεί, την πόρτα της Ελλάδας (και του Κόσμου όλου γενικότερα σε κάποιες περιπτώσεις) χτύπησαν και άλλες κρίσεις (τα ελληνοτουρκικά, η πανδημία, ο πόλεμος στην Ουκρανία με ό,τι αυτός συνεπάγεται) κάποιες από τις οποίες είναι υπαρκτές ακόμα και σήμερα.

Πλέον όμως, έχει αρχίσει να διαφαίνεται κάποιο φως στο τούνελ – όχι μόνο για τον Κόσμο ολόκληρο αλλά και για τη μικρή Ελλάδα. Η πανδημία, που τόσο πολύ μας ταλαιπώρησε και τόσα προβλήματα έφερε μάλλον οδεύει προς τη λήξη της ενώ και ο πόλεμος στην Ουκρανία, που έχει κρατήσει ανέλπιστα τόσο πολύ, φαίνεται πως προς τις αρχές του προσεχούς έτους θα οδηγηθεί είτε με τον έναν είτε με τον άλλον τρόπο στο τέλος του. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον η κυβέρνηση θα αρχίσει από τώρα να παίρνει θέση για την επόμενη ημέρα. Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, βρίσκεται ήδη από σήμερα στο Λονδίνο επιδιώκοντας νέες επενδύσεις για την Ελλάδα. Επενδύσεις που θα έρθουν να προστεθούν σε αυτές που ήδη έχουν γίνει στη χώρα από εταιρείες κολοσσούς και μάλιστα στο δυσμενές διεθνές περιβάλλον που προαναφέρθηκε.

Αυτό είναι το σωστό, και έτσι πρέπει να γίνει. Η χώρα δεν θα πρέπει να διολισθήσει σε έναν κύκλο εσωστρέφειας, με στείρες κομματικές αντιπαραθέσεις που θα περιστρέφονται γύρω από τις υποκλοπές και τις κατασχέσεις ακινήτων. Οι εποχές απαιτούν φυγή προς τα εμπρός και όχι στασιμότητα. Ας το καταλάβει αυτό και η αντιπολίτευση. Στο κάτω-κάτω είναι και προς το δικό της όφελος, αφού αν και όταν καταφέρει να ξαναγίνει κυβέρνηση θα παραλάβει μια χώρα πιο δυνατή από αυτή που παρέδωσε.