Ο Εντι Ράμα δεν είναι ούτε καλύτερος, ούτε χειρότερος από τον Μπερίσα. Και οι δύο έχουν το έντονο κόμπλεξ απέναντι στην Ελλάδα. Οπως το είχαν και με την Ιταλία, αλλά η δεύτερη τους έκοψε το βήχα με το πλοίο «Βλόρα» τον Αύγουστο του 1991.

Δεν έφταιγαν ασφαλώς οι ταλαίπωροι Αλβανοί που προσπαθούσαν να ξεφύγουν από τη μιζέρια της χώρας τους. Αλλά τα Τίρανα πήραν το μήνυμα.

Αντίθετα, η Ελλάδα ήταν πάντα πιο ευαίσθητη. Και τα Τίρανα το εξέλαβαν ως αδυναμία. Και ασφαλώς πάντα η κάθε αλβανική κυβέρνηση θα βλέπει την ελληνική μειονότητα ως πρόβλημα. Ενώ με την Ιταλία δεν υπήρχε μειονότητα για να αντεπιτεθεί.

Θα μπορούσε να δει την Ομογένεια ως γέφυρα με την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ενωση. Όχι, δεν το κάνει.

Και είτε Ράμα (με ελληνικές ρίζες ο γενίτσαρος), είτε με Μπερίσα, η Αλβανία θα στέκεται εμπόδιο. Και με την παρότρυνση της Τουρκίας, που της τάζει τα μύρια όσα.

Θέλησε λοιπόν ο δήθεν σοσιαλιστής Ράμα να δημιουργήσει μία εστία έντασης στα βόρεια σύνορά μας σε περίοδο εκλογών στη χώρα του, στην Ελλάδα και στην Τουρκία!

Αυτά περί ειρήνης που λέει η Αθήνα είναι καλά. Οταν έχει γείτονες που τη σέβονται. Στην περίπτωση της Αλβανίας, όμως, να υπάρξει από Αθήνα βέτο, τόσο βέτο, που να μην μπορέσουν τα Τίρανα να δουν ευρωπαϊκή ακτή ούτε με κιάλια.

Αντε γιατί παραγνωριστήκαμε, όχι ασφαλώς με τον λαό της αλλά με το πολιτικό της κατεστημένο.