ΒΟΣΤΩΝΗ. Απεβίωσε σε ηλικία 85 ετών ο Μητροπολίτης πρώην Πίτσμπουργκ Μάξιμος (Αγιωργούσης), ένας εκ των πλέον κορυφαίων ιεραρχών και θεολόγων της Αρχιεπισκοπής Αμερικής και ολόκληρης της Ορθόδοξης Εκκλησίας ανά τον Κόσμο. Διετέλεσε καθηγητής της Συστηματικής Θεολογίας, Εκκλησιολογίας και Παλαμικής Θεολογίας στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στην οποία υπηρέτησε ως κοσμήτορας και ως αντιπρόεδρός της.

Βοηθούσε με κάθε τρόπο και μέσο τους φοιτητές της Σχολής και έδειχνε ιδιαίτερα μέριμνα για τους εξ’ Ελλάδος φοιτητές τους οποίους βοηθούσε για την εκμάθηση της Αγγλικής Γλώσσας στέλνοντάς τους στο Ειδικό Σχολείο Εκμάθησης της Αγγλικής, το Newman Preparatory School της Βοστώνης.

Διακρινόταν για το άμεμπτο ήθος του, την έμφυτη καλοσύνη και συγχωρητικότητά του, τη φιλανθρωπία και αλληλεγγύη του και τη μεγάλη του αγάπη για το Οικουμενικό Πατριαρχείο, τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο και τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης της οποίας ήταν απόφοιτος.

Συνταξιοδοτήθηκε από την ενεργό υπηρεσία τον Αύγουστο του 2011 για λόγους υγείας, ενώ δεν έπαυσε ούτε προς στιγμή να είναι σεβαστός και αγαπητός από όλους κλήρο και λαό.

Η Εξόδιος Ακολουθία του θα τελεστεί το Σάββατο 7 Νοεμβρίου και στην οποία θα προστεί ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος, ενώ ο ενταφιασμός του θα γίνει στο Μοναστήρι του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά στην πόλη Perrysville του Οχάιο.

Ο μακαριστός Μητροπολίτης Μάξιμος (Αγιωργούσης) γεννήθηκε στο χωριό Καλλιμασιά της Χίου το 1935, από ευσεβείς γονείς, τους αείμνηστους ιερέα Ευάγγελο και την πρεσβυτέρα Λεμονιά. Επειτα από τη βασική του εκπαίδευση στη Χίο, εισήλθε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης του Οικουμενικού Πατριαρχείου, από την οποία αποφοίτησε με άριστα, ενώ χειροτονήθηκε σε Διάκονο το 1957 λαμβάνοντας το όνομα Μάξιμος προς τιμήν του πνευματικού του πατέρα, Μητροπολίτη Σταυρουπόλεως Μάξιμου (Ρεπανέλλη) εκ Λέσβου, ο οποίος ήταν Σχολάρχης της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε το 1959 στον ιερό ναό της Αγίας Παρασκευής του χωριού Καλαμωτή της Χίου. Οντας αριστούχος μετέβη με υποτροφία στο Λουβέιν, όπου έκανε μεταπτυχιακές σπουδές επί διδακτορία στη Συστηματική Θεολογία. Εν συνεχεία, ήλθε στις Ηνωμένες Πολιτείες το έτος 1966 έπειτα από πρόσκληση του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Βορείου και Νοτίου Αμερικής Ιακώβου και ανέλαβε την έδρα της Συστηματικής Θεολογίας στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού Βοστώνης, στην οποία συνάμα, όπως σημειώσαμε πιο πάνω, υπηρέτησε και από τις θέσεις του κοσμήτορα και του αντιπροέδρου της.

Υπογραμμίζεται ότι κατά την δεκαπενταετή υπηρεσία του Μητροπολίτη Μαξίμου, η Θεολογική Σχολή γνώρισε ημέρες δόξας και προόδου, καθότι προήγαγε τόσο τα Ορθόδοξα Θεολογικά χαρακτηριστικά της, όσο και την ελληνικότητά της. Οντας υπεύθυνος εκκλησιάρχης στο ναό του Τιμίου Σταυρού, οι Ιερές Ακολουθίες τελούνταν εξ’ ολοκλήρου στην ελληνική γλώσσα, ενώ στα διδακτέα μαθήματα της Θεολογίας όριζε ως υποχρεωτικά ακαδημαϊκά αναγνώσματα, έργα και βιβλία Ελλήνων Ορθόδοξων Θεολόγων όπως λόγου χάρη του αείμνηστου Ιωάννη Καρμίρη, ή του Γεωργίου Μαντζαρίδη ή του Ιωάννη Ρωμανίδη. Σεβόταν και εκτιμούσε πολύ τον αείμνηστο π. Γεώργιο Φλορόφσκυ, αλλά και τον Βλαδίμηρο Λόσκυ του οποίου το κλασσικό βιβλίο «Η Θεολογία της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας», το συμπεριελάμβανε ανάμεσα στα υποχρεωτικά αναγνώσματα στο μάθημα της συστηματικής Θεολογίας.

Εκλέχτηκε βοηθός Επίσκοπος το 1978 με τον τίτλο Διοκλείας και η χειροτονία του έγινε την Κυριακή της Πεντηκοστής 18 Ιουνίου του 1978 στον Καθεδρικό Ναό Αγίας Τριάδος Νέας Υόρκης από τον αείμνηστο Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ιάκωβο. Επίσκοπος Πιτσβούργου εκλέχτηκε το 1979, όπου και υπηρέτησε μέχρι το 2011. Ο Μητροπολίτης Μάξιμος λογίζεται εκ των κορυφαίων Θεολόγων της Δογματικής Θεολογίας και εκκλησιολογίας. Ομιλούσε επτά γλώσσες και είχε συγγράψει πολλά θεολογικά έργα και δοκίμια, είχε συμμετάσχει σε πολλά διορθόδοξα και διαχριστιανικά συνέδρια.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος σε γραπτή δήλωσή του σε ανακοινωθέν της Αρχιεπισκοπής έπλεξε το εγκώμιο του Μητροπολίτη Μαξίμου αποκαλώντας τον «αγαπητό πνευματικό πατέρα τόσων πολλών κληρικών της Αρχιεπισκοπής οι οποίοι σπούδασαν υπό την καθηγεσία του», ενώ τον χαρακτηρίζει ως «αγαπητό υιό του Οικουμενικού Πατριαρχείου».