Δεν βάζει μυαλό. Ξυπνάει τόσο θυμωμένος κάθε πρωί που δεν ξέρει τι να βρει για να βρίζει ως εγκληματικό τον πρωθυπουργό του.

Ολο και περισσότερο μου θυμίζει τον Τραμπ. Χωρίς όμως το δικό του κρύο χιούμορ. Ούτε μία ημέρα δεν μίλησε πολιτισμένα πολιτικά, ούτε μία!

Κατηγορεί για πολλά την ελληνική κυβέρνηση. Και όλα όσα καταλογίζει -δίκαια ή άδικα- κάποιος που δεν ξεχνάει μπορεί απλώς να αλλάξει την ημερομηνία και να τα αποδώσει στην καθ’ εαυτούς δημοκρατικότατη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Παρακολουθήσεις, επέμβαση στη Δικαιοσύνη, χέρι για να ελέγχει τα ΜΜΕ για να μην αναφερθούμε στο κλείσιμο τραπεζών στο αντισυνταγματικό (απαγορεύεται οικονομικό ερώτημα που ουσιαστικά ήταν) δημοψήφισμα.

Του έχει μείνει από το δεκαπενταμελές. Και έχει το θράσος να μας ζητάει να τον ξαναψηφίσουμε… Για να τον έχουμε πάλι να τρέχει εις τας Βρυξέλλας να επαναδιαπραγματεύεται εις Θεός ξέρει τι, για να διορίσει υπουργούς που τον έβριζαν σκαιώς κάποτε και τους πήρε κοντά του αφού οι αριστεροί του έφυγαν, για να στήσει πάλι στα υπόγεια του Μαξίμου τον έλεγχο στα ΜΜΕ και επειδή δεν το ’ χει το παιδί να μαζεύει επενδύσεις, να μας τρελάνει πάλι στο φόρο για να πληρώνει τους τεμπέληδες δικούς του. Για να απέχει η Αστυνομία από κάθε καταστολή και τα καλόπαιδα να σπάνε αγάλματα και να «ντοπάρουν» στα πανεπιστήμια ανενόχλητα. Χωρίς πρόγραμμα, χωρίς όραμα, χωρίς μέλλον.

Αντε γιατί φορτώνω όσο γράφω… Επομένως λυπάμαι. Προσωπικά δεν θα πάρω.