ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Για ένα κύμα ανακατατάξεων που επέφερε η επαναχάραξη των εκλογικών χαρών στην Πολιτεία Νέας Υόρκης, η οποία μπορεί να ωθήσει ορισμένους υποψηφίους ή ήδη εκλεγμένους να μετακομίσουν, προκειμένου να διατηρήσουν την θέση τους, κάνει λόγο ένα εκτενές δημοσίευμα-αφιέρωμα της εφημερίδας «New York Times».

Ειδικότερα, το ρεπορτάζ εστιάζει στους υποψηφίους της Πολιτειακής Γερουσίας οι οποίοι, όπως και οι ομοσπονδιακοί συνάδελφοί τους, προετοιμάζονται για τις εσωκομματικές εκλογές για την διεκδίκηση του χρίσματος, ενόψει της ενδιάμεσης εκλογικής διαδικασίας του Νοεμβρίου.

Σύμφωνα με τους «New York Times», οι κανονισμοί αναφορικά με το μόνιμο τόπο κατοικίας των υποψηφίων είναι ιδιαιτέρως αυστηροί, παρ’ όλα αυτά σε χρονιές κατά τις οποίες προβλέπεται επαναχάραξη των Περιφερειών -δηλαδή ανά δέκα χρόνια και όπως συμβαίνει το 2022- γίνονται σχετικά πιο ελαστικοί. Αυτό σημαίνει πρακτικά πως, παρ’ ότι όλα τα χρόνια ο υποψήφιος οφείλει να δηλώσει μόνιμο τόπο κατοικίας εντός της Περιφέρειας στην οποία εκλέγεται, όταν γίνεται επαναχάραξη αρκεί να διαμένει στο Δημοτικό Διαμέρισμα όπου βρίσκεται η Περιφέρεια. Παρ’ όλα αυτά, εφόσον κερδίσει και εν τέλει εκλεγεί αντιπρόσωπος, οφείλει να μετακομίσει άμεσα για να θεωρηθεί έγκυρη η εκλογή και να ασκήσει τα καθήκοντά του.

Μια τέτοια περίπτωση είναι ο πολιτειακός γερουσιαστής Τζόσεφ Αντάμπο Τζούνιορ (Joseph Addabbo Jr), ένας Δημοκρατικός από του Κουίνς, ο οποίος, εφόσον παραμένει στην ίδια περιφέρεια, θα πρέπει να μετακομίσει -ή έστω να δηλώσει ως μόνιμο τόπο κατοικίας- το σπίτι της μητέρας του, με δεδομένο ότι το Χάουαρντ Μπιτς, όπου διαμένει, απορροφήθηκε από άλλη Περιφέρεια. Μπροστά στο δίλημμα είτε να αλλάξει εντελώς Περιφέρεια και εκλογικό σώμα για να παραμείνει στο σπίτι του, είτε να ακολουθήσει την πλειονότητα των έως τώρα ψηφοφόρων του με ό,τι αυτό συνεπάγεται, ο Αντάμπο επέλεξε το δεύτερο.

«Ευτυχώς, ήμουν καλός με την μάνα μου όλα αυτά τα χρόνια. Νομίζω ότι το παλιό μου δωμάτιο είναι ακόμα διαθέσιμο», σχολίασε ο ίδιος την κατάσταση, με εμφανή δόση χιούμορ.

Με «μισή καρδιά» αποφάσισε να παραμείνει στην ίδια Περιφέρεια και ο πολιτειακός γερουσιαστής Γκουστάβο Ριβέρα (Gustavo Rivera) από το Μπρονξ, ο οποίος διέμενε όλα τα χρόνια σε ένα διαμέρισμα σταθεροποιημένου ενοικίου, το οποίο, εφόσον λάβει το χρίσμα στις 23 Αυγούστου -που ισοδυναμεί με σχεδόν σίγουρη εκλογή- θα πρέπει να αναζητήσει νέα στέγη, εντός των συνοικιών που εξακολουθούν να απαρτίζουν την περιφέρειά του.

«Δεν ανυπομονώ να βγω στην αγορά ενοικιαζόμενων διαμερισμάτων, αλλά αυτή την επίπονη διαδικασία θα την σκεφτώ μετά τις 23 Αυγούστου. Δεν είμαι καθόλου ευχαριστημένος», απάντησε σχετικά.

Εκτός από τους πολιτειακούς γερουσιαστές που αναγκάζονται να μετακομίσουν, υπάρχουν και άλλοι που θα τρέξουν σε Περιφέρειες αρκετά αλλαγμένες σε σχέση με αυτό που γνώριζαν στο παρελθόν. Ενας από αυτός είναι ο ομογενής πολιτειακός γερουσιαστής από το Μπέι Ριτζ, Ανδρέας Γουνάρδης (Andrew Gounardes), ο οποίος καλείται να έρθει σε επαφή και με τους ψηφοφόρους άλλων συνοικιών, όπως το Μπρούκλιν Χάιτς.

Παρ’ ότι ο ίδιος έχει καταγράψει μια σειρά από νομοθετικές παρεμβάσεις φιλικές προς την εργατική τάξη και τις μειονότητες, όντας μάλλον το φαβορί της κούρσας, θα έχει να αντιμετωπίσει στις 23 Αυγούστου έναν ανθυποψήφιο που έχει ένα και μόνο πλεονέκτημα, που ίσως τον βοηθήσει αρκετά: Γνωρίζει πολύ καλά πολλές από τις συνοικίες που προστέθηκαν στην Περιφέρεια, οι οποίες δεν είναι τόσο γνωστές για τον Ανδρέα Γουνάρδη: Ο λόγος για τον Ντέιβιντ Γιάσκι (David Yassky), 58 ετών, ο οποίος διετέλεσε για χρόνια δημοτικός σύμβουλος σε μια περιοχή που περιλαμβάνει το Μπρούκλιν Χάιτς. Μάλιστα, δεν παρέλειψε να δηλώσει αισιόδοξος ότι η πρότερη παρουσία του στις περιοχές αυτές θα εκτιμηθεί αναλόγως, εις βάρος του Γουνάρδη.

«Εχω βαθύτερη γνώση αυτών των συνοικιών από οποιονδήποτε άλλον σε αυτήν την κούρσα», τονίζοντας ότι κατά το παρελθόν έχει υπάρξει «η φωνή για προσιτά κόστη και ασφάλεια στο μετρό για αυτήν την συνοικία».

Οπως τονίζουν οι «New York Times», ένας μεγάλος αριθμός πολιτειακών γερουσιαστών του Δημοκρατικού Κόμματος, εκτός από το θέμα της κατοικίας, είχε και ένα άλλο δίλημμα, που δεν ήταν άλλο από το ενδεχόμενο να έρθουν αντιμέτωποι με ήδη εκλεγμένους συναδέλφους τους, που συνέπιπταν στις ίδιες Περιφέρειες. Πρόκειται για μια συγκυρία η οποία, στις περισσότερες περιπτώσεις, αποφεύχθηκε, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι εξ αυτών που οδηγούνται σε προκριματικές εκλογές να αντιμετωπίζουν ανθυποψηφίους χωρίς προηγούμενη θητεία στην Πολιτειακή Γερουσία.