ΑΘΗΝΑ. Ο Μητροπολίτης Φαναρίου Αγαθάγγελος, Γενικός Διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας της Ελλάδος και εκ των πλέον λογίων και πολυγραφότατων ιεραρχών της Ορθόδοξης Εκκλησίας, απηύθυνε προ καιρού επιστολή στον Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο, για επίκαιρα εκκλησιαστικά θέματα όπως η διακοπή της Ευχαριστιακής κοινωνίας με την Εκκλησία της Ελλάδος, και την ταύτισή του με την πολιτική Πούτιν.

Στην επιστολή του ο Μητροπολίτης Αγαθάγγελος τονίζει στον Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο τα εξής: «Η Εκκλησία μας κατά την Κυριακή Β΄ Νηστειών προβάλλει την μορφή του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, ο οποίος υπερασπίσθηκε την ορθόδοξη διδασκαλία και την ασκητική μέθοδο των Ησυχαστών. Υπερασπίσθηκε τα πρόσωπα και τον ασκητικό αγώνα μυριάδων ευλογημένων οσιακών μορφών και αγωνιζομένων για την Βασιλεία του Θεού ανθρώπων. Αγωνίσθηκε υπέρ της αληθείας του είναι και του βίου μας. Διότι, τι δύναται να σημαίνει το ‘ευ είναι’ εάν αυτό δεν είναι ‘αεί είναι’;

Σήμερα πολλοί υποκείμενοι στο ‘ευ είναι’ που τους εξασφαλίζει μία ηγετική θέση στον χώρο της διακονίας τους (εκκλησιαστικής ή πολιτικής), καλλιεργούν την έννοια του οπαδού, προβάλλουν την εξουσία τους απαιτούντες την απόλυτη υποταγή (όχι υπακοή), αγνοούν ηθελημένα την υπακοή στην Εκκλησία, απογυμνώνουν την άσκηση από την θυσιαστική αγάπη, διαχωρίζουν τους ανθρώπους κατά τον τρόπο που ο Φαρισαίος με απαξιωτικό μεγαλοϊδεατισμό απέρριπτε τον μετανοημένο Τελώνη, και αντί να αρθρώνουν λόγο καταλλαγής και ειρήνης σε κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο θορυβούν, φλυαρούν, ενοχοποιούν και φανατίζουν.

Τότε ποιος χώρος δίδεται στο Πνεύμα; Πού η δόξα του Θεού; Πού η θεολογία; Πού η ησυχία; Πού η απλότης; Πού η ειρήνη; Πού η ενότητα;

Σας γράφω με πόνο και σεβασμό ως ένας ταπεινός Επίσκοπος της Εκκλησίας του Χριστού από την Ελλάδα της οποίας την Εκκλησία έχετε διαγράψει από τα Δίπτυχα. Ομως, σας λέγω, Αγιώτατε, ότι η αναφορά των Εκκλησιών στα Δίπτυχα ή η διαγραφή τους δεν είναι μία τυπική, αλλά μία ουσιαστική λειτουργική πράξη, που καλλιεργεί στις ψυχές των ανθρώπων ανάλογα το ήθος και την ενότητα, ή την αποξένωση και την εχθρότητα. Μια Ορθοδοξία, που, με αφορμή τον πόνο και τον θάνατο χιλιάδων ανθρώπων στον πόλεμο (Ορθόδοξοι εναντίον Ορθοδόξων), έχει έναν λόγο εξαντλούμενο στον πειρασμό της επικοινωνιακής πολιτικής με κύριο σκοπό να μην αναλαμβάνει ή να ελαχιστοποιεί τις ευθύνες της, ή να θέλει να επιβάλλει την εξουσία της, θα πρέπει στο σύνολό της ως Εκκλησία (κλήρος και λαός) να προβληματιστεί για την αυθεντικότητα της εκκλησιαστικής αυτοσυνειδησίας της και της αλήθειας της.

Κάνατε το λάθος να ταυτιστείτε τόσα χρόνια με την συντηρητική Δύση, την οποία σήμερα κατηγορείτε, σε έναν πόλεμο ενάντια στην κοσμικότητα και το Ισλάμ με λάβαρο την ηθική καθαρότητα και τον χριστιανισμό, όπως τα αντιλαμβάνεται η προτεσταντική λογική. Αυτό το τίμημα το πλήρωσε ο λαός μας από την ίδρυση του Νεοελληνικού Κράτους με την προτεσταντική αντιβασιλεία και την δικτατορία του 1967 με το γραφικό σύνθημα ‘Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών’. Εσείς αναδείξατε ως ομφαλό της Γης το ‘Ρωσία Ρώσων Χριστιανών’. Και το ‘εις Μίαν, Αγίαν Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν’ ποιον εν τέλει αφορά;

Ετσι καλλιεργήσατε την εισβολή του φρονήματος της εκκοσμίκευσης στην Εκκλησία, με την οποία σβήνεται η πνοή και ενέργεια του Αγίου Πνεύματος και αντικαθίσταται με το ανθρώπινο θέλημα και την ανθρώπινη δραστηριότητα, που δικαιολογεί ακόμη και τον πόλεμο, την διαίρεση, τον διχασμό, την επιβολή του κρα-τους του Μεγάλου Αδελφού, για να θυμηθώ τον προφητικό Τζορτζ Οργουελ (George Orwell).

Περιμέναμε να πείτε σε όλο τον κόσμο που σας παρακολουθεί, πως το Ευαγγέλιο θα βρει θέση μέσα σε αυτή την πρωτόγνωρη δοκιμασία των πληγωμένων λαών, πως θα ενώσετε τα διεστώτα,  να μας εμπνεύσετε τι είναι να πεθαίνουμε και να ξαναγεννιόμαστε καθημερινά εν Χριστώ, να κηρύξετε την μεγάλη χαρά του Πάσχα, να ξεδιπλώσετε την δύναμη της Ανάστασης.

Θα άξιζε, Αγιώτατε, να μας διδάξετε όλους, με όποιο κόστος, ότι ο άνθρωπος, για να ζήσει, καλείται να επιλέξει να παραμείνει άνθρωπος. Μόνο που δεν ξέρουμε εάν αυτό εντάσσεται στα οικουμενικά ενδιαφέροντά Σας».