ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. «Εφυγε» από τη ζωή, σε ηλικία 81 ετών, ο βυζαντινός ξυλογλύπτης Κωνσταντίνος Πυλαρινός. Γεννημένος το 1940 στο Αχλαδόκαστρο της ορεινής Ναυπακτίας, έχασε τον πατέρα του σε ηλικία 3 χρόνων και στα 14 του η μητέρα του τον έστειλε σε ορφανοτροφείο καθώς δεν μπορούσε να τα βγάλει πέρα με έξι παιδιά. Εκεί, ανακάλυψε την αγάπη του για την ξυλογλυπτική και το ταλέντο του στη χειροτεχνία. Το είδε ως ένα κάλεσμα, όπως είχε πει παλαιότερα σε συνέντευξη του. «Τα κομμάτια που φτιάχνω με το χέρι, στα οποία προσεύχονται οι άνθρωποι στην εκκλησία, είναι σαν τα παιδιά μου, Αυτό το ταλέντο προέρχεται από τη θρησκεία. Πρέπει λοιπόν να γνωρίζεις καλά τη θρησκεία σου για να γίνεις μάστορας της ξυλογλυπτικής», είχε αναφέρει χαρακτηριστικά.

Το 1974 ο Πυλαρινός μετανάστευσε στην Αμερική, επηρεασμένος από το γεγονός ότι και ο πατέρας του κάποτε είχε ζήσει και εργαστεί εκεί. Εγκαταστάθηκε με την σύζυγο του Βασιλική Μυζήθρα στην Αστόρια και απέκτησε μαζί της δύο κόρες, την Παναγιώτα και την Αντωνία. Επειτα, άνοιξε το δικό του κατάστημα στη Λεωφόρο Μπούλεβαρντ, το «Βυζάντιο» (Byzantion Woodworking Company), φτιάχνοντας εικονοστάσια και έκανε όνομα.

Ο εκλιπών έφτιαξε έργα για πολλές εκκλησίες σε όλη την Αμερική, αλλά και μουσεία. Στη Νέα Υόρκη, την Καλιφόρνια, το Μίσιγκαν, τη Λουιζιάνα, την Πενσυλβάνια, το Οχάιο, τη Βιρτζίνια, το Αρκάνσας, αλλά και τον Καναδά.

Η Παναγιώτα Πυλαρινού, αρχιτέκτονας, δούλεψε δίπλα στον πατέρα της φτιάχνοντας σχέδια για τα εικονοστάσια. Η ίδια, μίλησε στον «Ε.Κ.» για τον πατέρα της. «Εκανε μια σπάνια δουλειά με το χέρι του, δεν υπήρχαν τέτοιοι τεχνίτες εδώ. Ηταν δραστήριος με την ομογένεια και γνωστός στην Κοινότητα και σε όλη την Αμερική και τον Καναδά. Ημασταν και είμαστε υπερήφανες για τον πατέρα μας και για το ταλέντο του. Είχε φτιάξει πολλά έργα για εκκλησίες, ενώ είχε κάνει και ένα εικονοστάσι στο χωριό του, το Αχλαδόκαστρο», ανέφερε η κόρη του.

Η ίδια, πρόσθεσε πως ο πατέρας της ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος και έκανε τα πάντα για την οικογένειά του. «Δεν μας έλειψε τίποτα, κάθε χρόνο μας πήγαινε στην Ελλάδα γιατί ήθελε να ξέρουμε από πού καταγόμαστε, ήταν πολύ σημαντικό γι’ αυτόν να γνωρίζουμε. Μας έγραψε από μικρά στο ελληνικό σχολείο, στην Αγία Αικατερίνη και στον Αγιο Δημήτριο για να μάθουμε τη γλώσσα».

Ο Κωνσταντίνος Πυλαρινός, αν και είχε υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο δεν σταμάτησε να δουλεύει. «Είχε πάθει εγκεφαλικό αλλά δεν ήθελε να σταματήσει τη δουλειά του. Του άρεσε πολύ, αγαπούσε αυτό που έκανε. Ομως αργότερα άρχισε να ξεχνάει και έτσι αναγκαστήκαμε να κλείσουμε το μαγαζί» είπε η Παναγιώτα Πυλαρινού.

Ο ομογενής ξυλογλύπτης είχε λάβει το βραβείο Εθνικής Κληρονομιάς από το Αμερικανικό Κογκρέσο, ενώ είχε συμμετάσχει μαζί με την κόρη του στη μεγάλη έκθεση του Διεθνούς Ινστιτούτου Σμιθσόνιαν. Εκεί, παρουσίασαν ιερά τέμπλα μοναδικής τεχνικής και τεχνοτροπίας σε πάνω από ένα εκατομμύριο επισκέπτες της έκθεσης.

Ο Κωνσταντίνος Πυλαρινός και η σύζυγός του είχαν κάνει πολλές δωρεές στο χωριό του, το Αχλαδόκαστρο, μεταξύ αυτών την εγκατάσταση του τέμπλου της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου. Επίσης, πριν πέντε χρόνια η σύζυγος του Βασιλική δώρισε τα σαράντα περίπου τελευταία έργα του συζύγου της σε μοναστήρι.