Κυκλοφορούν κάτι φήμες ότι η υπηρεσιακή κυβέρνηση που θα σχηματιστεί την επόμενη εβδομάδα (εκτός και αν γίνει κανένα θαύμα και ο Μητσοτάκης πάρει 50% ή αν ο Τσίπρας σχηματίσει… προοδευτική κυβέρνηση με τους λοιπούς αποτυχημένους) θα έχει μεταξύ άλλων τον διπλωμάτη Βασίλη Κασκαρέλη (που έχει υπηρετήσει μεταξύ άλλων ως πρέσβης της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον, στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ) στη θέση του υπουργού των Εξωτερικών. Για το υπουργείο Εθνικής Αμυνας ακούγεται το όνομα του επίσης έμπειρου διπλωμάτη, του Παύλου Αποστολίδη. Υπηρεσιακή, ξε-υπηρεσιακή αυτή, τα εν λόγω υπουργεία είναι υποχρεωμένα να είναι σε εγρήγορση και οι επιλογές αυτές (αν οι φήμες ισχύουν) είναι αν μη τι άλλο πολύ καλές.

Αιωνία του η πολιτική μνήμη

Κατ΄ αρχάς τι ωραίο πράγμα που είναι η γλώσσα, και δη η ελληνική. «Αποσύρεται» λέει ο κ. Γιώργος Κατρούγκαλος. Δεν ακούγεται πολύ ωραία αυτό σε σχέση με το «τον πέταξαν έξω με τις κλωτσιές»; Σαφώς και ναι. Πάμε όμως τώρα στην ουσία. Γιατί τον έδιωξαν οι σύντροφοι τον παλιό τους τον σύντροφο; Γιατί είπαν ότι αυτά είναι προσωπικές του απόψεις; Απλά γιατί δεν είναι προσωπικές απόψεις του Κατρούγκαλου, αλλά είναι τα σχέδια που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ σε περίπτωση που οι Ελληνες ξανακάνουν λάθος την Κυριακή και τους ξανακάνουν κυβέρνηση. Με λίγα λόγια ο κ. Κατρούγκαλος είπε την αλήθεια. Για την ακρίβεια του ξέφυγε, και τέτοιες αλήθειες δεν λέγονται λίγα εικοσιτετράωρα πριν από τις εκλογές. Οι σύντροφοι ως γνωστόν είναι μαλωμένοι με την αλήθεια, δεν λένε αλήθεια ούτε όταν τους ρωτάς τι ώρα είναι. Ηταν δυνατόν να το καταπιούν αυτό; Προφανώς και όχι. Να είμαστε καλά να τον θυμόμαστε πολιτικά τον Γιώργο τον Κατρούγκαλο που ξεκίνησε την πολιτική του διαδρομή από τα γραφικά τραπεζάκια του Συντάγματος (βγάζοντας λόγους πάνω σε καφάσια στους αγανακτισμένους) και την τερματίζει ευδοκίμως σε ένα τηλεοπτικό πάνελ απέναντι στον Αδωνι Γεωργιάδη, που ήταν και αυτός που τον στρίμωξε να μαρτυρήσει όσα μαρτύρησε. Αιωνία του η πολιτική μνήμη.