Με λογικά επιχειρήματα, νηφάλιο λόγο αλλά και αυστηρότητα, ο Ελληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης, «άδειασαν» και αποδόμησαν πλήρως την προκλητική ρητορική του Ταγίπ Ερντογάν, δίνοντας ηχηρές απαντήσεις στον Τούρκο Πρόεδρο, από το ίδιο –και πιο κατάλληλο- βήμα: Την ετήσια Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

Με μια μεστή ομιλία ο Ελληνας Πρωθυπουργός απάντησε σε όλα τα επιχειρήματα της τουρκικής ηγεσίας. Εστειλε με νηφαλιότητα τα δικά του μηνύματα προς τη διεθνή κοινότητα αλλά «μίλησε» και προς τον ίδιο τον τουρκικό λαό. Τον οποίο η Ελλάδα δεν θεωρεί εχθρικό αλλά η αλλοπρόσαλλη ηγεσία του είναι αυτή που τον παρασύρει σε περιπέτειες. Ο κ. Μητσοτάκης έθεσε ταυτόχρονα με σαφήνεια τις κόκκινες γραμμές του Ελληνισμού και την αποφασιστικότητά του να αντιμετωπίσει κάθε αμφισβήτηση της κυριαρχίας ελληνικών εδαφών από την Τουρκία. Δεν μάσησε τα λόγια του, αναδεικνύοντας και επικρίνοντας την τουρκική επιθετικότητα που κορυφώθηκε πρόσφατα με την επαναλαμβανόμενη απειλή «θα έρθουμε νύχτα» του Ερντογάν και αξιωματούχων του. «Η Ελλάδα δεν θα δεχτεί μπούλινγκ από κανένα», η εύστοχη αναφορά του.

Μερικές ώρες πιο πριν, ο πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης, τα είπε «έξω από τα δόντια» στην τελευταία ομιλία της 10ετούς του θητείας στον ΟΗΕ, απαντώντας στον Ερντογάν και στηλιτεύοντας την αδυναμία του ίδιου του Διεθνούς Οργανισμού να ανταποκριθεί στον ρόλο του και στις προσδοκίες δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Φτάσαμε στο σημείο να βλέπουμε τον ηγέτη μιας κατοχικής χώρας που παρανομεί και παραβιάζει συλλήβδην τα ψηφίσματα του ΟΗΕ να έχει το θράσος να ζητά από τη Γενική Συνέλευση του ίδιου του οργανισμού να αναγνωρίσει το μόρφωμα των κατεχομένων, που είναι δημιούργημα μιας βάρβαρης τουρκικής εισβολής και συνεχιζόμενης για 48 και πλέον χρόνια κατοχής, επικαλούμενος μάλιστα το Διεθνές Δίκαιο και τις… αληθινές πραγματικότητες!

Πόσο δίκαιο έχει ο Πρόεδρος της Κύπρου στα όσα ανέφερε και ποιος μπορεί να απαντήσει στα ερωτήματα που απηύθυνε; Για τη στρατιωτική κατοχή του 37% της κυπριακής επικράτειας, για το ένα τρίτο των Ελληνοκυπρίων που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές εστίες, για τις εκατοντάδες χιλιάδες εποίκους που μετέφερε η Τουρκία στα κατεχόμενα, αλλάζοντας το δημογραφικό χαρακτήρα του νησιού, την προσπάθεια «κατάληψης» και εποικισμού των Βαρωσίων που για 48 χρόνια ήταν υπό την ευθύνη του ΟΗΕ με βάση του ψηφίσματα 550 και 789 του Συμβουλίου Ασφαλείας και την αυθαίρετη ερμηνεία του Διεθνούς Δικαίου που «μειώνει» την κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη κατά 44%, σε αντίθεση με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας;

Είναι καιρός Ελλάδα και Κύπρος να θέσουν πιο διεκδικητικά και με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα τα δίκαιά τους. Ο πόλεμος στην Ουκρανία και η ευαισθητοποίηση όλου του δυτικού κόσμου για καταδίκη της ρωσικής εισβολής αποτελεί μια ιδανική συγκυρία για άσκηση μεγαλύτερης και ουσιαστικής πίεσης προς την Τουρκία. Το Διεθνές Δίκαιο δεν μπορεί να εφαρμόζεται με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Είναι και η Κύπρος θύμα μιας εισβολής όπως και η Ουκρανία…