Μπείτε λίγο στη θέση του. Μπείτε στην ψυχολογία του. Εχασε τις εκλογές με 21 μονάδες και τώρα αναγκάζεται να γυρνάει την Ελλάδα, να παριστάνει τον ετοιμοπόλεμο και τον κατάλληλο να κυβερνήσει επειδή το επιτάσσει ο ρόλος του. Ούτε ο ίδιος πιστεύει ότι είναι ετοιμοπόλεμος, ούτε ότι είναι κατάλληλος για να κυβερνήσει (μόνο αναίσθητος θα πίστευε κάτι τέτοιο). Το χειρότερο από όλα είναι ότι αυτά που λέει δεν τα πιστεύουν ούτε οι λίγοι που απόμειναν να πηγαίνουν να τον ακούν. Το κακό είναι ότι στις 25 Ιουνίου που θα τελειώσει η αγγαρεία για τον Αλέξη, θα ξεκινήσουν άλλα πιο δύσκολα έργα για τον ίδιο: οι σύντροφοι θα βγάλουν τα μαχαίρια (που τόσες ημέρες τα έχουν μέσα στα θηκάρια) και θα ζητήσουν την κεφαλή του επί πίνακι. Και επειδή ο ίδιος δεν βλέπω να έχει διάθεση να εγκαταλείψει την καρέκλα του τόσο εύκολα, προβλέπω ομηρικές μάχες.

Λευκή πετσέτα

Είχαν πάρει απόφαση τις προάλλες στον ΣΥΡΙΖΑ (στα πλαίσια της… δημοκρατικότητας που διαπνέει το κόμμα) να μην βγαίνει όποιος να ‘ναι στα κανάλια, για να μην λέει ο καθείς το κοντό του και το μακρύ του. Και εκτίθενται. Παρατήρησα όμως ότι δεν βγαίνουν ούτε οι… εγκεκριμένοι από το κόμμα. Είτε γιατί οι πρωτοκλασάτοι έχουν βολευτεί με τη λίστα με την οποία θα γίνουν οι επόμενες εκλογές (δεν κυνηγάνε πλέον τον σταυρό), είτε γιατί έχουν καταλάβει ότι οι εκλογές έχουν κριθεί και δεν έχει κανένα νόημα να τρέχουν εδώ και εκεί στα κανάλια. Κοινώς, δεν πατάει κανείς το πόδι του στα κανάλια και στα ραδιόφωνα. Το μόνο που έχουν πετάξει είναι λευκή πετσέτα!